Doğaya yabancılaşan insan

Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. 6 yy. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. MÖ. Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. . Tüm bedenler birer makine gibiydi. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. Descartes ile her şey değişti. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil.

Doğaya yabancılaşan insan

Descartes ile her şey değişti. Tüm bedenler birer makine gibiydi. Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. . Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir. MÖ. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. 6 yy. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti.